تنبيه جمعی هواداران تراکتور به اين معنی است که فوتبال ايران علاقه‌ای به حضور پرشمار هوارداران در ورزشگاهها ندارد

آنگونه که از برخی اخبار مشاهده می‌شود برخی می‌خواهند زمينه را برای تنبيه تراختور و تماشاگرانش آماده نمايند. شاهد اين حرف من مصاحبه‌های جهت داری است که برخی رسانه‌ها منتشر کرده‌اند (مثلا اين مصاحبه با عزيز محمدی  رييس سازمان ليگ و يا اين حرفهای حسين کعبی). برخی رسانه‌ها همواره سعی در بزرگنمايی حاشيه‌های فوتبال هستند. دليل اين بزرگنمايی هم در مرتبه اول به ضعف خود اين رسانه‌ها برمی‌گردد. اگر تمام روزنامه‌های ورزشی را بگرديد متوجه می‌شويد که آنچه در اين نشريات به چشم نمی‌خورد يا بسيار اندک مشاهده می‌شود مطالب مفيد و کارشناسی راجع به بازيهای انجام شده در ليگ برتر است. مشخص است که در اغلب موارد خبرنگاران اين روزنامه‌ها از دانش فوتبال حتی در اندازه‌ی يک هوادار معمولی هم بهره‌ای ندارند. اين رسانه‌ها برای پوشاندن اين ضعف و فروش روزنامه‌های بی‌محتوای خود چاره‌ای جز بزرگنمايی حاشيه‌ها ندارند. تا آنجايی که گزارش خود مسولان و مربيان استيل آذين نشان می‌دهد اين بازی حاشيه در خور بحثی نداشته است (بطور نمونه اين مصاحبه‌ها را ببينيد: حرفهای حشمت مهاجرانی، نظر شاپورزاده، مصاحبه مهدوی کیا و استیلی بعد از بازی). تنها حاشيه‌ی در خور توجه در اين بازی مساله ليزر انداختن به چشمان دروازه‌بان استيل آذين بود و بس. البته صحت اين مساله هم هنوز مسلم نيست. سايت رسمی باشگاه توضيحاتی در اين زمينه داده است که ميتوانيد اينجا ببينيد.  
سخن اينجاست که در بين بيش از پنجاه هزارتماشاگری که در بازيهای تراختور به ورزشگاه می‌آيند حتما افرادی پيدا می‌شوند که رفتار نامناسب و دور از شان يک هوادار انجام بدهند. اين مساله منحصر به تراختور هم نيست. من بارها در استاديوم آزادی تهران شاهد رفتار شرم آور تماشاگران تهرانی بوده‌ام که نه تنها به بازيکنان تيم مقابل که به افراد غايب و بی ارتباط به بازی هم فحش و ناسزا گفته‌اند. در بين تماشاگران تراختور هم افرادی از اين دست هستند که دفع يا اصلاح آنها به اين راحتی (حد اقل در کوتاه مدت) امکان پذير نيست. اما بطور مشخص می‌توان گفت که بازيهای تراختور در استاديوم يادگار از اول ليگ تابحال بدون هيچ دردسر و حادثه‌ی عمده‌ای برگزار شده است. بزرگنمايی بيش از اندازه‌ی حاشيه‌های بازی و تنبيه جمعی هواداران تيم تراختور به معنای تنبيه نفس حضور آنها در استاديوم است. وقوع برخی حواشی در يک جمع چند ده هزار نفری از تماشاگران يک تيم هر چند ناخوشايند و تاسف بار اما اجتناب ناپذير است. شما نمی‌توانيد جو يک استاديوم را همچون جو يک مسجد يا کلاس مدرسه فرض کنيد. تا آن زمان که فوتبال هست و تماشاگران هستند در استاديوم‌ها شاهد متلک گويی‌ها و شعارها عليه اين و آن خواهيم بود. کاهش ميزان آلودگی اين فضا هم تنها به کمک برنامه‌های درست، فرهنگ سازی و سياست گذاريهای دراز مدت ممکن است. در همه جای دنيا اين حواشی تا آنجايی که از خطوط قرمز جامعه رد نشده باشند و روند بازی را دچار مشکل نکنند تحمل می‌شوند. عملکرد هواداران تراختور تابحال بی عيب و نقص نبوده اما خدشه‌ای هم به روند بازيها وارد نکرده است. در يک جمع بندی کلی حتی می‌توان گفت که عملکرد آنها از متوسط عملکرد هواداران فوتبال ايران بالاتر هم بوده است.  بنابراين تنبيه جمعی هواداران تراختور تنها به اين معنی است که فوتبال ايران علاقه‌ای به حضور پرشمار هوارداران در ورزشگاهها ندارد. سوال از مسولين محترم ليگ اين است که آيا پيام آنها به هواداران فوتبال در کشورهمين است؟

مطلب را به بالاترین بفرستید: