اختصاصی وبسايت ورزش آذربايجان: حذف تراکتور سازی از جام حذفی در شرایطی صورت گرفت که این تیم با بازیکنان امید خود در برابر تيم فولادگستر تبریز ظاهر شد. این حذف واکنش چندانی در بین هواداران برنیانگیخت چرا که تیم برنده هم یک تیم آذربايجانی بود. مدير و مربيان تيم برای استفاده از بازيکنان اميد به جای بازيکنان اصلی البته دلايل به ظاهر موجهی داشتند. اکنون که چند روزی از این بازی می‌گذرد نگاهی دقیق تر به این تصمیم می‌اندازیم تا ببینیم این کار تا چه حد منطقی و به نفع فوتبال آذربايجان و تيم تراکتورسازی بود. در جرايد به نقل از آقای شفق نقل شد که مربيان و مديران می‌خواهند از آسيب ديدگی بازيکنان اصلی جلوگيری و آمادگی آنها برای بازيهای ليگ برتر را حفظ کنند. اين دليل بيشتر به شوخی می‌ماند تا يک حرف جدی. در فاصله زمانی سه ماه یعنی از روز 14 بهمن تا 14 فروردين تراکتورسازان تنها چهار بازی برگزار خواهند کرد (مقابل سایپا 30 بهمن، سپاهان 14 اسفند، استیل آذین 24 اسفند و بازی با ابومسلم 14 فروردین). آیا برگزاری چهار بازی در سه ماه برنامه سنگينی برای يک تيم ليگ برتری است که بطور معمول هر هفته يک بازی سخت داشته است؟ در مدت چند هفته تعطيلی ليگ برای بازيهای تيم ملی همه مربيها به فدراسيون فوتبال خرده ميگيرند که چرا فدراسيون بازيهای ليگ را تعطيل کرده و باعث افت کيفيت بازی تيمها ميشود. بنابراين بازيکنان تيم تراکتور در اين فاصله بايد به جای استراحت، با تيمهايی مثل همين فولاد گستر يا حتی تيمهايی قويتر از آن بازی تدارکاتی برگزار کنند تا سطح آمادگی خود را حفظ نمايند و الآ بازیکنانش ممکن است دچار اضافه وزن هم بشوند!
و اما دلیل به ظاهر موجه‌تر عبارت بود از اینکه به بازيکنان تيم اميد ميدان دهند و آنها را برای روزهای آتی آبدیده نمايند. آقای کمالوند هم در مصاحبه‌ی خود به اين نکته اشاره کرده و گفتند که "با توجه به سیاستی که باشگاه تراکتورسازی برای استفاده از بازیکنان بومی در لیگ برتر در طی سه سال اینده دارد، سعی در استفاده بیشتر از بازیکنان امید و جوانان در بازی های جام حذفی و رقابت های اینده لیگ برتر هستیم، تا بتوانیم چند بازیکن ناب برای تیم در اینده نزدیک تحویل دهیم". اين دليل گرچه ظاهرا موجه است اما به دلايلی که ذکر می‌شود از نظر فنی به هیچ وجه قابل قبول نیست. اولا که باشگاه تراکتورسازی خيلی راحت ميتوانست به جای سپردن سرنوشت تيم در جام حذفی به بازيکنان اميد برای آنان با تيمهای دسته اولی يا حتی ليگ برتری بازی تدارکاتی برگزار نمايد (هر چند که هر هفته هم تيم اميد با تيم اصلی تراکتورسازی يکبار بازی ميکنند). بازيکن سازی و اهميت قائل شدن برای تيمهای پايه البته کاری ارزشمند است اما لطفا مديران تراکتورسازی بفرمايند در کجای دنيا يک باشگاه تيم اصلی خود را فدا ميکند تا سه سال بعد تيم اميد او بازيکن تحويل بدهد! به عکس بايد گفت قوی نگه داشتن تيم اصلی خود يکی از عوامل کمک کننده به ساخت تيمهای پايه هم است. البته عقیده بنده بر اين است که مسولان باشگاه با نيتی خيرخواهانه اقدام به اين کار کرده‌اند اما نيت خوب آنان با منطق درستی همراه نبوده است. پرورش بازيکنان بومی کاری است بلند مدت و نه ضربتی. برای تقويت تيمهای پايه يک باشگاه بايد مدارس فوتبال قوی داير کند مربيان حاذقی را در اين مدارس به کار گيرد و مهمتر از همه اينکه اين کار را به ديده يک سرمايه گذاری بلند مدت در نظر بگيرد. نگاه کوتاه مدت و کارهای ضربتی مثل جايگزين کردن تيم اميد با تيم اصلی در مسابقات ليگ برتر در دراز مدت نه تنها به نفع باشگاه و تيمهای پايه نيست بلکه ميتواند به زيان باشگاه هم باشد.
سخن آخر اينکه جام حذفی مناسبترين فرصت تراکتورسازی برای به دست آوردن سهميه آسيا بود که به هدر رفت. در ليگ برتر هنوز اين فرصت را داريم. فراموش نکنيد که فاصله ما با استيل آذين تنها يک امتياز و با استقلال تنها دو امتياز است. اگر آنها با جديت برای گرفتن اين سهميه تلاش ميکنند چرا ما اين کار را نکنيم؟! لطفا نفرماييد که تيم آنها پر ستاره است و پردرآمد است (که هست) اما من به امتيازهای اين تيم نگاه می‌کنم که تقريبا با ما مساوی هستند و اين ملاک بهتری است تا نام و نشان افراد. و البته همين ستارها‌ی استيل آذين در حساس ترين بازيهايشان توان آوردن پانصد تماشاگر به ورزشگاه را ندارند در حاليکه در بازی نه چندان حساس تيم ما به راحتی دهها هزار تماشاگر در ورزشگاه حاضر می‌شوند. آقای شفق و آقای کمالوند: لطفا در محاسبات خود اين تماشاگران را از ياد نبريد. دست کم گرفتن بازيهای باقيمانده تا انتهای ليگ برتر يک بی‌احترامی آشکار به اين تماشاگران خواهد بود.
ياشاسين تيراختور و ياشاسين تيراختورين يارديمچيلاری.
و اما دلیل به ظاهر موجه‌تر عبارت بود از اینکه به بازيکنان تيم اميد ميدان دهند و آنها را برای روزهای آتی آبدیده نمايند. آقای کمالوند هم در مصاحبه‌ی خود به اين نکته اشاره کرده و گفتند که "با توجه به سیاستی که باشگاه تراکتورسازی برای استفاده از بازیکنان بومی در لیگ برتر در طی سه سال اینده دارد، سعی در استفاده بیشتر از بازیکنان امید و جوانان در بازی های جام حذفی و رقابت های اینده لیگ برتر هستیم، تا بتوانیم چند بازیکن ناب برای تیم در اینده نزدیک تحویل دهیم". اين دليل گرچه ظاهرا موجه است اما به دلايلی که ذکر می‌شود از نظر فنی به هیچ وجه قابل قبول نیست. اولا که باشگاه تراکتورسازی خيلی راحت ميتوانست به جای سپردن سرنوشت تيم در جام حذفی به بازيکنان اميد برای آنان با تيمهای دسته اولی يا حتی ليگ برتری بازی تدارکاتی برگزار نمايد (هر چند که هر هفته هم تيم اميد با تيم اصلی تراکتورسازی يکبار بازی ميکنند). بازيکن سازی و اهميت قائل شدن برای تيمهای پايه البته کاری ارزشمند است اما لطفا مديران تراکتورسازی بفرمايند در کجای دنيا يک باشگاه تيم اصلی خود را فدا ميکند تا سه سال بعد تيم اميد او بازيکن تحويل بدهد! به عکس بايد گفت قوی نگه داشتن تيم اصلی خود يکی از عوامل کمک کننده به ساخت تيمهای پايه هم است. البته عقیده بنده بر اين است که مسولان باشگاه با نيتی خيرخواهانه اقدام به اين کار کرده‌اند اما نيت خوب آنان با منطق درستی همراه نبوده است. پرورش بازيکنان بومی کاری است بلند مدت و نه ضربتی. برای تقويت تيمهای پايه يک باشگاه بايد مدارس فوتبال قوی داير کند مربيان حاذقی را در اين مدارس به کار گيرد و مهمتر از همه اينکه اين کار را به ديده يک سرمايه گذاری بلند مدت در نظر بگيرد. نگاه کوتاه مدت و کارهای ضربتی مثل جايگزين کردن تيم اميد با تيم اصلی در مسابقات ليگ برتر در دراز مدت نه تنها به نفع باشگاه و تيمهای پايه نيست بلکه ميتواند به زيان باشگاه هم باشد.
سخن آخر اينکه جام حذفی مناسبترين فرصت تراکتورسازی برای به دست آوردن سهميه آسيا بود که به هدر رفت. در ليگ برتر هنوز اين فرصت را داريم. فراموش نکنيد که فاصله ما با استيل آذين تنها يک امتياز و با استقلال تنها دو امتياز است. اگر آنها با جديت برای گرفتن اين سهميه تلاش ميکنند چرا ما اين کار را نکنيم؟! لطفا نفرماييد که تيم آنها پر ستاره است و پردرآمد است (که هست) اما من به امتيازهای اين تيم نگاه می‌کنم که تقريبا با ما مساوی هستند و اين ملاک بهتری است تا نام و نشان افراد. و البته همين ستارها‌ی استيل آذين در حساس ترين بازيهايشان توان آوردن پانصد تماشاگر به ورزشگاه را ندارند در حاليکه در بازی نه چندان حساس تيم ما به راحتی دهها هزار تماشاگر در ورزشگاه حاضر می‌شوند. آقای شفق و آقای کمالوند: لطفا در محاسبات خود اين تماشاگران را از ياد نبريد. دست کم گرفتن بازيهای باقيمانده تا انتهای ليگ برتر يک بی‌احترامی آشکار به اين تماشاگران خواهد بود.
ياشاسين تيراختور و ياشاسين تيراختورين يارديمچيلاری.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر